Bij een eetstoornis is het zo belangrijk dat je je woede leert voelen en uiten
Toen ik eetproblemen had in het verleden heb ik gemerkt hoe belangrijk het is om woede te leren voelen en uiten, in plaats van die naar mezelf te richten door een eetstoornis te hebben.
Dit is een prachtige tekst (en heel mooi gekozen foto) van Astrid Esmeralda Klompstra:
Heilige woede
Woede raast, woede tiert, het is een gekte die deugt maar niet altijd gebruikt wordt waar het voor bedoeld is…
Woede is een samenballing van energie, vaak het gevolg en optelsom van vele ingehouden ongenoegens…
Woede en ergernis hebben een slechte naam maar geen enkele emotie is slecht. Elke emotie is een richtingaanwijzer, woede betekent vaak liefde voor jezelf…
Waar pijn en verdriet je soms lam leggen, tot een boom kunnen maken, niet in staat om zelf van zijn plaats te komen, te bewegen, werkt woede als energie activerend.
Het trekt ons soms met wortel en al uit de grond en geeft ons de kracht op te staan of een andere plek te kiezen…
Woede die juist wordt gebruikt, werkt vóór ons, ze laat onze energie weer stromen en in de heldere gegronde nee van woede zit de kiem voor het ja…
Woede uiten naar een ander is niet wenselijk maar wel menselijk, het gebeurt soms… het kan de boel flink opschudden maar misschien was dit ook precies wat nodig was…
Sta in jezelf rauwe woede altijd toe, haal de boodschap eruit en merk hoe geleidelijk woede en spanning transformeert naar innerlijke rust en kracht…
Bedek woede niet met lieflijke tegengedachten, medelijden, schuld of het gevoel slecht te zijn. Geef woede juist jouw liefdevolle gedachten en bedding! Zij is geen lastpak, ze wil voor jou werken…
Geef haar die kans, draag haar, geleid haar, begrijp haar…
Astrid Esmeralda - 24 mei 2021
* * *
